Het was weer even geleden dat VVAC 4 voor de competitie een uitwedstrijd heeft gevoetbald. Rijsoord 4
zou de eerste tegenstander zijn geweest, maar de club uit Ridderkerk heeft in daden niet veel meer
gedaan dan het plaatsen van een vrolijke teamfoto op website van VV Rijsoord, waarop het lijkt als
iedereen toch wel zin heeft om een potje te gaan voetballen. Ons treffen stond twee keer gepland, maar
het kwam er niet van. Het predicaat angsthaas willen we er niet gelijk opplakken, maar als de goed
spelende middenvelder/nummer 10 van Peursum 2 afgelopen zaterdag meerdere keren schreeuwt dat
ze VVAC 4 op moeten wachten op de eigen helft, lijkt een lijntje met de angsthazen van Rijsoord 4 zijn
gelegd. En vragen wij ons daardoor af welke clubs er nog over zijn in onze competitie voor Sinterklaas.
Het was overigens geen verkeerd plan van de middenvelder van Peursum 2 dat zaterdag met 0-1
verloor van VVAC 4. Ze bleven namelijk maar aanvallen zonder enig resultaat. Met hard werken aan de
zijde van VVAC 4 werd de eerste driepunter dit seizoen gevierd.

Na angst een snoekduik
Voor de supporters langs de kant geldt dat de fotoboekjes er weer bij kunnen worden gepakt. Veel
transfers en positiewijzigingen maakt dat de ploeg voor sommigen niet makkelijk te herkennen is. Vier
nieuwkomers (die ik met achternaam introduceer in de opstelling en reservebank) maakten hun
opwachting in de basis. Keeper Kevin Kortleve op de goal, Joeri, Jeroen, Ard, Harrie, Mark Bot, Martijn,
Menno, Pieter Burger, Andre en Colin stonden in de basis. Diede Mink en 'Tuit' stonden reserve. Ronnie,
Luuk, Jeroen, Rik, Donnie, Peter en meneer Duizer zaten op de bank ernaast. Elard was er niet. Het begin
was niet goed. Tegen het twee keer in de week trainende Peursum 2 moest fel worden begonnen, maar
dat deed niemand. Ballen werden te vaak verkeerd ingespeeld en dat kwam niet alleen door mensen die
kleurenblind waren. De angst zat erin, maar waarom is niet duidelijk. Dat besef kwam na een kwartier
bovendrijven. Onder aanvoering van Ard en stoorzender Pieter en met sterke reddingen van Man of the
Match Kevin kwam VVAC 4 meer in de wedstrijd. Het overwicht was een feit en langs de lijn was het
wachten op de goal. Die kwam na een half uur. Martijn zette goed druk (zowel fysiek als met hoge stem)
op de verdediging van Peursum. Slim, want de achterhoede aldaar is van hetzelfde niveau als de
kantine. Hard aan vervanging toe. De bal kwam terecht bij Colin die door zoefde langs de lijn, de bal
sterk voorgaf waarna Pieter met een ik-scoor- deze-voorzet- sowieso- snoekduik al koppend de 0-1
scoorde.

Doe niks aan je haar
Na rust was het eigenlijk alsof VVAC 4 niet besefte dat ze nog 45 minuten moesten voetballen. Andre
Vlot was al niet heel bewegelijk in helft 1, maar in helft 2 bewoog hij bijna nog minder dan de keeper
van tegenstander. Invaller Diede Mink leek last te hebben van een opkomende nekhernia omdat hij
constant met zijn arm bij zijn nek liep en kwam pas echt in actie bij een vrije trap, welgeteld twee keer.
Maar gelukkig was daar Kevin Kortleve. Hij heeft als droom om uiteindelijk zijn vader op te volgen in de
hoofdmacht van VVAC 1, maar lang te dromen hoeft hij niet meer. Hij hield met hulp van de paal alles
tegen wat op hem af werd geschoten. Hoofdtrainer Marten Boverhof heeft misschien nog geen pilsje
met Kevin gedronken, maar in de kraamkamer bij VVAC 4 waar jong en oud talent wordt gescout en -
opnieuw- wordt opgeleid is Kevin de man die kan doorgroeien. Ons devies, blijf zo keepen doe niks aan
je haar en je wordt gegarandeerd de opvolger van Arie Kortleve. Na 45 minuten tegenhouden was de
eerste driepunter een feit. Heerlijk.

David

En dan is daar de maand oktober, 9 oktober om precies te zijn. De dag dat de tijd stilstond en heeft
doorgetikt. Naar 9 oktober 2017. Precies twee jaar geleden hoorden we dat Dave was overleden.
Herinneringen die langer zijn geleden doen je minder vaak stilstaan bij toen. Oude herinneringen krijgen
nieuwe plaatsen. De fakkels bij de Put voor een laatste groet aan Dave, de familie met open raam
erachter in de auto, de lange jas, de lach, het snoep na het scoren, de doelpunten, de Surinamer, de
lach, de onrust, de rust. Lieve Dave, we denken aan je man.


VVAC 4