Lieve aanwezige en afwezige supporters,

Wat hebben wij een ongelofelijk slecht seizoen achter de rug. Het is bijna een onoplosbaar raadsel hoe VVAC 4 in 20 wedstrijden toch nog 15 punten heeft verzameld en formeel handhaving heeft ‘afgedwongen’ in 3^e klasse. Alleen Drechtstreek 4 deed het slechter met welgeteld 7 punten uit 20 wedstrijden. Waarschijnlijk halen zij nog plezier uit het feit dat ze zijn gedegradeerd, iets wat voor VVAC 4 een wens is geworden.

De laatste wedstrijd was nota bene de wedstrijd tegen IFC 2, voor hen de kampioenswedstrijd. Misschien dat ze in helft 1 nog een beetje vocht aan de binnenkant van de billen hadden, maar zoals altijd is daar helft twee waar VVAC 4 zelden thuis gaf dit seizoen en werden, met een bovengemiddeld doelsaldo tegen, met 5-0 naar huis gestuurd. Eindelijk. Het seizoen dat dit jaar door de KNVB extra lang was gemaakt, zodat we lekker in de mei zon konden voetballen, duurde te lang voor de spelers van VVAC 4. Althans voor wie er nog over was.

Soms denkt VVAC 4 nog dat de spelers net zijn als in het kampioensjaar 2014/2015 zijn. Scherp, fit, tomeloze energie, hoog aanwezigheidspercentage en winnend. Maar alles is drie jaar ouder geworden. Op een paar spelers na die het gemiddelde naar beneden drukken qua leeftijd, maar ook qua spelniveau. Al met al is het rapportcijfer voor dit seizoen voor VVAC 4 ruim onvoldoende. Niet meer dan een 4 kan ik noteren en dan wordt er ruim naar boven afgerond.

De spelers van VVAC 4:

Kevin Kortleve: Begon aan een ijzersterk seizoen, leek met katachtige reddingen op zijn vader. Maar de bunker bij de Wit breekt hem op. Niet slapend op eigen bed zorgde voor een ommekeer halverwege het seizoen. Waar hij eerst punten redden, verloor hij nu punten voor de ploeg met een negatief eind saldo. Moet letten op gewicht, minder op bier.

Arjan Baan: Wordt vooral opgewonden van vrouwen en wat minder van de bal. Hijgerig type die met een goede wil en snelheid nog wel kan komen in basis VVAC 3. Maar de vraag is wat wil Arjan. Arjan. Zeg het. En doe het.

Wim Korevaar: Heeft een jaar gedaan voor de aankoop van een huis. 1 huis. Was daardoor aanwezig op de laatste wedstrijd. Dat dan weer wel. Is geen leider meer, maar dit seizoen ook niet geweest. Houdt wel van VVAC 4 in zijn hart en mist het. Niet missen, maar opzoeken is het devies.

Stefan Breedveld: Sinds de introductie van de Lul van de week heeft hij nimmer deze titel hoeven dragen. Als hij er was in het veld, was Stefan vaak van toegevoegde waarde. Lacht in stukjes. Gaat minder voetballen volgend seizoen. Vastleggen voor 9 wedstrijden.

Sander Terlouw: Maakte meer meters met de vlag dan met de bal. Meer ambitie is er ook niet. Echt mannen komen met de motor stond op het geboortekaartje van zijn zoon. Net zo uniek als de titel van Feyenoord waar hij van houdt. En ook van VVAC 4 toch wel. Gaf prioriteit aan andere dingen. Kijk maar, volgend seizoen.

Ronnie van Sinttruije: Kan oprecht chagrijnig worden van het krijgen van een lulletje. Dat is genieten. Minder seizoen gedraaid. Moet fitter zijn dan is hij echt beter. Geniet van voetballen en van ons team. Vaak aanwezig op trainingen wat minder tijdens wedstrijden. Brengt teveel tijd door met de buren. Keuzes maken. 0x man of the Match. 3x Lulletje van de week en daarmee Lul van het jaar.

Ronald van Hattem: Is het zelden eens als hij gewisseld wordt. Neemt zichzelf nog steeds serieus. Wat altijd leuk is. Net als de wissels. Draaide een redelijk seizoen maar fysiek wordt het lastiger. Volgend seizoen fitter voorzien van zelfspot. Regelt wel ff een weekendje weg. 2x Lulletje.

Pieter Burger: Als Pieter het niet meer weet of wel dan schreeuwt hij: Wat een speler. En daarmee was het een toegevoegde waarde voor het team, want sommige geloofden hem. Geen toegevoegde waarde qua voetbal. Wel qua humor en bijdehand gedrag. En hij kan snel lopen. Zit iets goeds in hem. Maar weet niet waarom hij leeft. Komt nog wel. 1x Lulletje.

Peter Vlot: Nooit gezien.

Otto Meerkerk: Door nutteloze actie enkel in puin. Spuit erin hielp, maar bracht geen verschil. Is wel afgevallen en papa geworden van Gijs. Meer aanwezig volgend seizoen wat misschien je laatste is.  Ging naar festival Geheime Liefde. Kijk maar joh. 1x Lulletje.

Menno van Driest: Heeft nog steeds onnavolgbare acties in huis en komt er weer aan. Wel sterker worden. Wordt volgend seizoen eerste loopjongen van Joeri/leider. Wil er echt wat van maken zegt ie dan. En dat is mooi.

Martijn de Jong: Hoogste aanwezigheidspercentage samen met Harrie. Genoot van zijn wedstrijden. Intenser toen het afscheid daar was. Veel last van rug en droomt ook veel. Heeft soms schuin haar. 1x Man of the Match

Mark Bot: Een horzel pur sang. Kan goed van links naar rechts lopen. Hard ook. Weet het soms niet in het veld en dat zegt ie dan ook hardop. Mooi. Blijf dat houden. Ingehouden nies type.

Marco Tuiten: Tuit is onze enige 40 plusser in het team. Loopt als een dertiger die niet veel traint. Geniet van het team en zijn gezin in Hardinxveld. Wordt tweede loopjongen/leider volgend seizoen. En dat past hem wel. Als ie iets echt niet wil zegt hij het. Verder niet.

Luuk de Bie: Begon voortvarend aan de derde helft, maar na verloop van het seizoen was Luuk spoorloos. Geen zin meer, geen tijd, niet meer belangrijk. Jammer, want Luuk is lachen. Stopt als leider en speler was hij niet. Ook jammer, maar bedankt voor het begin.

Jeroen de Jong: Schreeuwt vaak als een meisje in het veld. Maar inhoudelijk klopt het wel. Net als zijn spel. Veel energie. Een van de minst slechte dit seizoen. Gaat stoppen vanwege fysiek ongemak en slapeloze nachten. Heeft een goede kapbeweging in huis en lach. Wil meer in van alles. 1x Man of the Match.

Harrie Duijzer: Steady as a rock. Een man van weinig woorden en mysterie. Is dan ineens in Londen en meld zich twee weken van tevoren ziek. Speelt wel constant en zou nog jaren doorkunnen op deze manier. En dat doet ie ook. Heeft wel een schil om zich heen. Maar je mag prikken. 1x Lulletje, 2x Man of the Match.

Donnie: Heeft knie opgegeven. Kijkt naar wedstrijden, maar niet langer dan 75 minuten. Loopt weg zonder gedag.

Elard de Raad: Draait clubleus van Feyenoord om. Was er te weinig als leider. Kan samen met Ronald de definitie van zelfspot opzoeken. Wel humor en bij fitheid een verrassing op het veld. Gaat naar de veteranen toe. Jammer. 1x Lulletje.

Diede Mink: Man van het jaar met (4x MVP) en de beste speler van het seizoen. Begon slapjes, maar vond het leuker en werd beter gedurende het seizoen. Leeft van aandelen in Amsterdam. Kan hard schieten en hij praat met een kikker in zijn keel. 3x Lulletje van de week. Net als Ronnie.

Colin Stuij: Begreep vaak niets van anderen in de wedstrijd. Ergert zich en anderen aan hem daardoor. Het beste als linksbuiten zonder linksmid en linksback achter hem. Loopt nog steeds wel snel. Wordt trainer volgend seizoen en gaat stoppen. Jammer ook. Denkt wel dat hij nog aanhaakt voor wedstrijden.

Brian Stuy: Traint met horloge om te kijken hoeveel stappen hij zet. Dacht een goede spits te zijn, maar faalde. Kan beter gaan keepen als het eergevoel met horloge naast de paal ligt. Is vaak aanwezig en bij een winning mood kan hij boven zichzelf uitstijgen.

Ard Visser: Wordt eigenwijzer met de jaren en nog steeds een prima linksback. Kan goed koppen en is wat berekenend in dingetjes in en om het veld. Snapt nu niet wat hiermee wordt bedoeld. Leuke toevoeging in het team. 1x Lulletje, 1x Man of the Match

Andre Vlot: Onveranderd gebleven in het beeld over zichzelf. Altijd de beste of het ligt aan anderen. Heerlijk. Gaat trouwen deze zomer en de rest volgt in stapjes gokken we niet eens. Voorspelbaar gedrag in en buiten het veld. 1x Lulletje, 1x Man of the Match

Joeri van Zijl: Heeft zich zelden zo geïrriteerd als dit seizoen. Hoge telefoonrekening door al het geregel. Viel onvergetelijk in bij SVW om na een minuut kuitspier te scheuren bij eerste lijnrechte omhoog bal. Weinig gebald en nog veel minder plezier. Is soms bijna kaalgeschoren aan de zijkant van zijn hoofd. 3x Lulletje, net als Ronnie en Diede.

Er gaan veel mensen stoppen dit seizoen wat jammer is. We hopen op een voortzetting met de harde kern van VVAC 4 en prettige bijvangst. Slechter dan dit kan het niet worden en heb je ergens ook weer nodig. Denk ik.

Nog even wil ik stilstaan bij Martijn en Jeroen die gaan stoppen:

Jeroen & Martijn het lijkt avond te zijn geworden voor jullie.

De bal gaat niet uit het geheugen. Nimmer. Net zoals jullie.

We hebben drie jaar lang genoten van jullie bijdrage aan ons voetbalgeheugen.

Van de acties, de stem die oversloeg door fanatisme, van de humor, de drive om te winnen.

Maar het is tijd voor scheiden. Voor een scheur.

Maar in alle mooie dingen zitten scheuren.

De Jong jongens, dank voor al het mooie op het veld en ernaast. Het was goud.

VVAC 4, Jeroen van Muijlwijk