Met zeven punten na vier wedstrijden en een doelsaldo dat noch negatief noch positief was reisde
VVAC 4 zaterdag 9 november als Aladdin in Wonderland af naar Papendrecht 8. Na dieptepunten in
2017 en 2018 was daar eindelijk een straaltje licht dat groter wordt naarmate het seizoen 2019-2020
vorm krijgt. Natuurlijk, het is niet meer wat het geweest is, maar het feit dat we weer eens winnen
en dat via een verslag aan onze volgers en andere teams kunnen vertellen, maakt toch dat wij
wekelijks met een net wat harder klinkende Ace of Base in de auto naar en van de Put rijden.
Gewoon lekker. Maakt niet uit lekker, bedankt, jo, hoi, doei. hoppa. Dat gevoel.

Genootschap Nutteloze Kennis
De mannen die de ijzige handen van de 69-jarige scheidsrechter zaterdag schudden in de basis van
VVAC 4 waren William, Joeri (Ronald), Jeroen, Bons, Coen, Ard, Ronnie, Aart (Tuit), Andre, Woutje en
Giovanni Diaz (Gerben). Op veld 4 tegen Papendrecht 8 kon je de eerste helft nog beter omhoog
kijken dan naar de wedstrijd, want het was bar slecht. De bal stuiterde zelden de goede kant op,
combinaties strandden vaak bij het aanspelen van de tweede eigen speler, waarna zijlijn, achterlijn
of tegenstander het vervolg was. Je had de neiging om in het veld net als de omstanders ook maar
omhoog te gaan kijken, want het spel na twee zelf aangevraagde degradaties in de afgelopen twee
seizoenen, is in de vijfde klasse niet heel best, en dat is een understatement. Voor de squad van
Papendrecht 8 is deze klasse oud en vertrouwd. Er stonden twee supporters van Papendrecht bij het
doel van William te kijken (niet omhoog), en het leek wel of de iedere speler was opgedragen
minimaal twee vrouwen mee te nemen, want die hadden duidelijk de overhand in het aanmoedigen
van de mannen van Papendrecht 8. Overigens was er één man langs de lijn, de leider van
Papendrecht, die het aanmoedigen en becommentarieren van de wedstrijd , dat na 15 minuten wat
verstomde langs de lijn, het langst volhield maar wat de man zei sloeg niet echt ergens op. Iedere
keer als VVAC 4 iets tegen scheidsrechter zei over een naar onze mening duidelijke overtreding (en
dat gebeurde redelijk vaak in de wedstrijd) kwam deze man, deze leider iedere keer met de quote,
‘Joh, ga toch lekker dammen’ of als Andre over de reling werd geduwd ‘Joh, ga toch pannenkoeken
bakken’, of als Gerben zijn enkel vol werd geraakt, ‘Joh, ga toch schaken’. Er bestaat in Nederland
een Genootschap voor Nutteloze Kennis en Uitspraken. Wij verdenken deze man van lidmaatschap.

Popeye
Heel soms lukte het VVAC 4 wel om van achteruit op te bouwen, via de almaar meer sjouwende
Ronnie de bal bij Ard of Jeroen te krijgen waarna de voorhoede met Andre, Wout en Gio af en toe
zorgde voor een dreigende situatie. Het leidde zelfs na een rare val van Andre tot een penalty die hij
strak binnenschoot. Binnen vijf minuten trok Papendrecht de stand weer gelijk. Na een onbesuisde
actie van William ging de bal op de stip. William vond zijn actie niet onbesuisd trouwens. Maar het
werd wel 1-1. Ard zorgde vlak voor rust na een individuele actie nog voor de 1-2 ruststand.
Na niet noodzakelijke wissels begon VVAC 4 iets beter aan de tweede helft om over Papendrecht
nog maar te zwijgen. Het leek wel of zij in de rust hele andere dingen hadden gedaan dan schaken,
dammen en pannenkoeken bakken. Furieus startten zij aan helft 2. Het werd een paar keer
dreigend, maar gelukkig hadden we William. Hij verdedigde vaak meer dan alleen zijn eigen 16
meter en deed dat alsof hij Popeye the Sailorman was. Zodra de bal binnen 18 of 20 meter kwam en
de verdediging van VVAC dreigde de bal niet te halen, dan haalde William de tegenstander sowieso.
Hij beukte menig Papendrechter omver, waarna hij dan om zich heen kijkt of iedereen dat wel heeft
gezien en huppelt vervolgens met zijn rug naar de eigen goal achteruit, als een soort
vreugdehuppeltje. Ga toch pannekoeken bakken moeten sommigen hebben gedacht, maar hij hield
daarmee wel zijn doel schoon in helft 2. En VVAC 4 bouwde als routiniers de voorsprong uit met een geniale goal van Andre ‘Tadic’ Vlot die een lange bal van Ard Visser briljant voor zijn eigen voet
doodlegde en de keeper volkomen kansloos en perplex liet. Jeroen maakt via een volley de 4-1 en
daarmee was de wedstrijd klaar.
Heerlijk, gewoon heerlijk om na vijf wedstrijden de minste verliespunten te hebben van VVAC 1, 2, 3
en 4 en 6. Wij hebben weer zin in de autoritjes, I saw the sign and it opened up my eyes I saw the
sign ( https://www.youtube.com/watch?v=iqu132vTl5Y )

Jeroen van Muijlwijk
VVAC 4