Historie
VVAC bestaat inmiddels 50 jaar. In die 50 jaar is er natuurlijk veel gebeurd. Er zijn zowel veel leuke dingen gebeurd, als ook minder leuke dingen. Hieronder treft u een aaneenschakeling van gebeurtenissen.
VVAC werd opgericht op 28 oktober 1960 in Molenaarsgraaf. Een commissie had de vergadering goed voorbereid en de belangstelling was groot. Het eerste bestuur kende veel bekende namen: Cees Kooiman, Rien Horden, Dik Karsdorp en uiteraard voorzitter Klaas Heijboer. Korte tijd later trad Henk Terlouw toe, de man die decennia lang de jeugd zou trekken. Dat de club zijn standplaats kreeg in Ottoland had te maken met het feit dat ten oosten van de camping twee stukken land konden worden gehuurd. Sindsdien is De Put synoniem voor VVAC.
Door de instelling van een werkplicht voor alle leden werden de twee weilanden gerealiseerd en bespeelbaar gemaakt. In 1961 werd een betaalde trainer (Dhr. Wegman) aangezocht en een trainingsverlichting geïnstalleerd (heel modern voor die tijd).
VVAC startte met twee senioren elftallen in de competitie afdeling Gorinchem van KNVB, toen nog zomercompetitie. Aan het eerste jaar telde VVAC 105 leden, hetgeen leidde tot een inschrijving van 6 elftallen in de volgende competitie.
De vrijwilligers
Gezien de groei van de vereniging was er meer geld nodig. Ter ondersteuning van de noodlijdende kas ontstonden in het begin van VVAC al de eerste acties die geld in het laatje brachten. Een fenomeen dat nog steeds verankerd is in de VVAC cultuur. Eén persoon in het bijzonder heeft voor VVAC veel geld ingezameld. Het gaat hier over “opa” Cees van Wijk. Helaas is dit erelid in december 2000 overleden.
Nog een persoon die stond in het begin van de VVAC jaren voor onvoorwaardelijke clubliefde is Dick Karsdorp, die met zijn vrouw Bep, drankjes en etenswaren verkocht vanuit de toenmalige houten clubkeet. Daarnaast was Dik Karsdorp op vele terreinen actief voor VVAC.
De eerste kampioenen
In 1965 werd het eerste officiële kampioenschap behaald in de competitie opzet zoals we die nu nog ongeveer kennen (er was daarvoor al een team eerder kampioen geworden). Deze was niet voor het slecht draaiende eerste elftal maar voor het tweede elftal. Zij kwamen uit in de 4e klasse. In het eerste lustrum jaar werd het eerste elftal kampioen. Het was een feestelijk jaar. Door een 1-0 overwinning op Vuren 2 (de naaste concurrent) was het 1e elftal kampioen van de 3e klasse KNVB.
Klaas Heijboer & Rien Horden
De eerste voorzitter van VVAC was de in december 1982 overleden Klaas Heijboer. Hij heeft heel veel betekend voor de club. Hij was de initiatiefnemer tot oprichting en ruim 22 jaar voorzitter van VVAC. Direct na de oprichting zetten Klaas Heijboer zich in om een veld te krijgen. In 1967 lanceerde hij een groots plan, waar uiteindelijk het huidige complex uit voortgekomen is. Rien Horden heeft net als Klaas Heijboer ook een grote stempel op het huidige VVAC gedrukt. Rien Horden was secretaris.
Nieuw clubgebouw
In 1970 startte de aanleg van het nieuwe sportcomplex, nu ten westen van De Put. Met man en macht werd gewerkt aan het nieuwe clubhuis. In maart 1972 konden de eerste wedstrijden op de nieuwe velden worden gespeeld. Dat werkte kennelijk zo inspirerend, dat maar liefst 5 elftallen kampioen werden. Het clubhuis wat in de jaren 70 gebouwd is, is nog zo goed als hetzelfde als het clubgebouw van nu.
De verhuizing naar het nieuwe complex luidde tevens een periode van organisatorische veranderingen in. Er kwamen commissies voor gebouwen en terreinen, de kantine, activiteiten, jeugd en technische zaken. In 1972 verscheen ook het eerste clubblad.
Door het grotere complex moesten er veel meer werkzaamheden worden uitgevoerd. Er werden kantinebeheerders aangesteld en het onderhoud van de terreinen werd een taak van een hechte groep vrijwilligers. Vanwege de omvang van het sportpark moesten flinke investeringen worden gedaan in een nieuw machinepark. Eind jaren zeventig werden nieuwe uitbreidingen gerealiseerd. Aan de westkant verscheen een garage met bergplaats en op de plaats van het oude zwembadje een bestuurskamer met twee nieuwe kleedkamers. Het ledental bedroeg in 1980 275.
Sponsoring
Eind jaren 70 deed ook sponsoring een intrede bij VVAC. Langs het hoofdveld verschenen de eerste reclameborden, later gevolgd door shirtsponsoring. De OBM, later Univé genaamd, werd de hoofdsponsor van het 1e en het 2e en de jongste pupillen.
Damesvoetbal en de kampioenen
In 1977 kwam Joke Witteman op het idee om wat enthousiaste dames bij elkaar te sprokkelen om zo een dames elftal op te richten. Op 21 april 1977 werd de eerste wedstrijd gespeeld. In 1981 werd het dameselftal kampioen van een halve competitie waardoor het promoveerde naar de tweede klasse.
Ook werd het eerste team van VVAC weer kampioen. Het team dat kampioen werd bestond uit de volgende personen: Ewald Spanjaard (verzorger), Hennie Stoel, Frans den Adel, Alfred Hakkesteeg, Klaas van Donk, Jaap Bikker, Frans Hakkesteeg, Jan Aantjes, Johan Merkx, Adrie Stuy, Henny IJzerman, Bram Monshouwer (trainer),Jan de Hoop, John Verhoeven, Rien Maasland, Nico de Jonge, Herman Bikker, Jaap Tukker, Rinus Koetsier (grensrechter).
Het jaar 1981 was in sportief opzicht zo ie zo een topjaar. Twee jeugdteams, de dames, het derde en het eerste behaalden het kampioenschap. Begin jaren tachtig werd er ook een meisjesteam opgericht. In 1983 werd dit team herfstkampioen. In 1984 werden ze kampioen in hun klasse.
1984: Degradatie van het eerste elftal
Dit seizoen draait het eerste elftal van VVAC totaal niet. Resultaten bleven uit en dit had tot gevolg dat het eerste degradeerde naar een lagere klasse.
25 Jarig-jubileum
In 1985 bestond VVAC 25 jaar. Dit werd natuurlijk gevierd en er werd een jubileumboek uitgebracht. Voorzitter in die tijd was Harry Kool Verder zorgde de Dames 1, de D 1 pupillen en het 6e (veteranen) elftal voor extra feest, want zij werden allen kampioen in hun klasse. In hetzelfde jaar werd een Gebako-veld aangelegd om ook ‘s winters door te kunnen trainen.
1987: Eerste elftal kampioen
In 1987 pakte het eerste het kampioenschap in de 2e klasse van de afdeling Dordrecht. Het team bestaande uit: Bert Vlot, Nijs van Hoorne, Kees Korevaar, Adrie Wijngaard, Cees Schep, Herman Bikker, John Verhoeven, Jan Wout Spek, Peter van Munster (verzorger), Bert Damsteeg, Wout van Muilwijk (grensrechter), Ronald Witteman, Piet van Tilburg, Wim de Groot, Loek Vermeulen (trainer), Dik de Groot, Cees van Wijk behaalden deze knappe prestatie en dit betekende ook dat VVAC weer eens promoveerde.
Tevens werden in 1988 de D 1 pupillen kampioen.
Bouw tribune
VVAC bouwde verder aan zijn complex. Op initiatief van Jas Stoel en Cees van Wijk verscheen een knusse tribune langs het hoofdveld.
1993: Promotie eerste elftal
Het eerste elftal promoveert van 1e klasse naar hoofdklasse Dordrecht KNVB na nacompetitie. Ook het 3e elftal wordt kampioen.
1995: Wederom promotie eerste elftal
In 1995 promoveert VVAC 1 naar de 4e klasse KNVB na het winnen van de nacompetitie.
1996: Dames 1 kampioen
Uit het Kontakt van 11-4-’96: Ottoland – Het eerste dameselftal van VVAC is zaterdag overtuigend kampioen geworden in de 4e klasse B. Op eigen veld werd DBGC uit Oude Tonge met 4-2 verslagen. VVAC staat nu op 54 punten uit 18 duels en is door de concurrentie niet meer te achterhalen. Topscoorder van het kampioenselftal is Brigina van der Lee-Tukker met 39 treffers. In dit jaar wordt ook het 4e kampioen en de C 1. Tevens start in 1996 de Rabobank competitie onder de 23 jaar op initiatief van VVAC.
Voltooiing derde veld
Door de ledentoename in de jaren negentig was de uitbreiding met een derde veld, dat tevens gebruikt kon worden als trainingsveld, noodzakelijk. De groei van de jeugd bracht Jan Blaak en Cees Poppelaars op het idee een jeugdbeleidsplan te ontwikkelen. Een plan dat niet alleen de sportieve prestaties bij de jeugd zou bevorderen, maar tevens de bewustwording van normen en waarden. Het jeugdbeleidsplan van VVAC maakte furore in voetballand en leidde tot de oprichting van de Stichting Vrienden van VVAC. Sponsors adopteerden het gedachtegoed van VVAC en zorgden voor de financiële ondersteuning om het plan ten uitvoer de brengen. In 1997 werd ook de A1 (voorjaarscompetitie) en de E1/E2 kampioen. In 1999 werd de C1 en de E2 kampioen.
40 jarig jubileum
In 2000 bestond VVAC 40 jaar. Om dit te vieren waren er talloze activiteiten die werden georganiseerd door een activiteitencommissie. Ook werd er een jubileumkrant uitgebracht. In 2000 werd ook de A1 ongeslagen kampioen. Nadat ze een jaar daarvoor ook al gepromoveerd waren.
2002: vijf teams kampioen
In het seizoen 2001 / 2002 zijn vijf teams kampioen geworden. Dit waren: het derde elftal, de E3, de E4, de F3 en het team van onder de 23 jaar won het Rabobank Jeugdtoernooi.
Seizoen 2003/2004
In dit seizoen bleef het eerste elftal met hangen en wurgen in de derde klasse. Na vele nacompetitiewedstrijden werd uiteindelijk in Tilburg bij de club Merlijn het behoud in de derde klasse veilig gesteld. Dit gebeurde allemaal onder het bewind van trainer Johan Merkx. Hij had na de winterstop het roer overgenomen van de ontslagen Ton Rekelhof.
Een nieuwe wind door VVAC
Na het teleurstellende jaar, worden er twee nieuwe trainers gepresenteerd. Voor het eerste elftal wordt Ton Blom aangesteld. Huib de Bruin krijgt het tweede elftal onder zijn hoede. De doelstelling van het eerste voor dit seizoen was het zich zo snel mogelijk veilig spelen. Dit gebeurde gemakkelijker dan verwacht. Ruim voor het einde van de competitie hebben de mannen zich al veilig gespeeld. Er is zelfs nog een kans op een periodetitel, maar deze gaat net aan hun neus voorbij. Het tweede speelt zich ook redelijk simpel veilig in de 2e klasse.
Het zwarte jaar
Na het goede vorige seizoen, zijn de verwachtingen heel wat hoger. De lat moet hoger zeggen sommige mensen en er moet minstens een periodetitel gehaald worden, wat recht geeft op een plaats in de nacompetitie voor de 2e klasse. Na een goede start in de eerste periode, raakt VVAC helemaal de weg kwijt. Er worden geen punten meer gepakt, en scoren blijft iets onmogelijks voor VVAC. Op de laatste speeldag speelt VVAC gelijk tegen Papendrecht en hierdoor is de degradatie naar de 4e klasse een feit.
Het eerste elftal terug in de 3e klasse
De doelstellingen voor dit seizoen zijn simpel. VVAC moet zo snel mogelijk naar het niveau zoals het hoort. De competitie loopt naar behoren en VVAC eindigt uiteindelijk als 2e achter Stedoco. In de nacompetitie speelt het eerste zich naar de 2e ronde. Dit doen zij in een spectaculaire en bizarre wedstrijd tegen Streefkerk. Uiteindelijk overleeft VVAC ook de tweede ronde en is de promotie een feit.
Ook het tweede elftal behaald een prestatie waar men trots op mag zijn. Het tweede laat zich zien als een echte cupfighter en behaald zelfs de halve finale. Helaas wordt het tweede door middel van penalty’s uitgeschakeld door Papendrecht zondag 2.
Toch weer terug naar de kelder
Het seizoen 2009-2010 verloopt dramatisch. Aan het begin van het seizoen wordt de nieuwe kantine feestelijk heropend, maar in april degraderen zowel het eerste (naar de 4e klasse) als het tweede (naar de derde klasse). Het vierde elftal wordt kampioen en promoveert naar de derde klasse.
De toekomst
VVAC telt op dit moment 500 leden die actief zijn in 29 teams. Waaronder tweemeisjesteams, een kabouterteam en een G-team. Hierdoor is een vierde veld zeer gewenst. Het clubgebouw is klaar voor de toekomst. Met acht prachtige kleedkamers en een fraaie kantine is het nu alleen nog wachten op een extra speelveld. De onderhandelingen met de gemeente verkeren inmiddels in een eindfase.
